Forumowy off-top

Kenzi · Wysłany: Pon 19:17, 31 Mar 2014 Temat postu:

Hah, to świetnie :D

olga · Wysłany: Pon 19:40, 31 Mar 2014 Temat postu:

Gratuluję!

Też nie wierzę w Boga za bardzo, czasami tylko się nad tym zastanawiam, poczytam więcej o filmie i może pooglądam. :)

Pochwalę się i ja. Dzisiaj udało mi się przebiec 1,5 kilometra na bieżni, dziwnie chwalić się takim skromnym wynikiem no ale dla mnie to wielkie osiągnięcie :) Jakoś w drugim tygodniu kwietnia wracamy do domu :)

Equilibrium · Wysłany: Pon 19:56, 31 Mar 2014 Temat postu:

Natalie, gratulacje :D

olga - to wcale nie jest skromny wynik! nawet nie wiesz, jak ja bym chciała przebiec 1km albo chociaż 600m, nawet z tym miałam problem w szkole. Choć zauważyłam, że to zależy też od przestrzeni - jak biegałyśmy wokół duużego boiska to było ciężej niż przed szkołą, gdzie jest mały orlik tylko. A dystans ten sam. Także Tobie też gratuluję;)

Kenzi · Wysłany: Pon 20:08, 31 Mar 2014 Temat postu:

Equil(mam nadzieję ze nie obrazisz się za zdrobnienie, ale masz cholernie trudny nick :D) ma rację! To wspaniały wynik Olga! Gratulacje :)

Pink Panther · Wysłany: Pon 20:14, 31 Mar 2014 Temat postu:

Natalie · Wysłany: Pon 20:23, 31 Mar 2014 Temat postu:

W sumie Pink Panther ma rację, film nie został stworzony dla ludzi wierzących, bo raczej nie sądzę, żeby nagle do kina sami pobożni ludzie na ten film poszli : )

Olga nie sądziłam, że po przeszczepie tak szybko będziesz mogła taki wysiłek podjąć. Cały czas piszesz o rehabilitacji i spacerach a tu bach 1,5 km przebiegałaś więc mnie zaskoczyłaś, brawo : )

olga · Wysłany: Pon 21:40, 31 Mar 2014 Temat postu:

Ojej, bardzo wam dziękuję dziewczyny :)

Equil, jak kiedyś biegałam to lepiej mi szło z muzyką i w parku z którym miałam miłe wspomnienia. :)

Natalie, też myślałam, że to będzie dłużej trwało ale bardzo się cieszę że nie miałam racji. :) Biegam prawie od początku rehabilitacji ale były to o wiele mniejsze dystanse, dzisiaj się czułam jakoś wyjątkowo silna więc się udało. :) no i poprawia mi się wydolność płuc :) więc wszystko dobrze, i czuję się prawie szczęśliwa chociaż w to dawno zwątpiłam. :)

Colourofrainbow

tego.. ten chłopak mi nie odpisał. ale już sobie odpuściłam. bo po co się przejmować skoro świat nie kończy się na jednym chłopaku ;p
Cały czas czekam aż pewni pracodawcy zadzwonią do mnie , jeżeli w ogóle zadzwonią ;P Napisałam wiadomość w pomysłach ;d zerknijcie ;d

olga

Lyo, i dobrze, jest tyle facetów że nie warto zamartwiać się jednym, bardzo dobrze zrobiłaś :)

Equilibrium

Kenzi - nie ma problemu, może być Equil:D podoba mi się:)

Olga, cóż... mi chyba nawet muzyka nie pomoże, moje myśli typu "nie dam rady, zaraz umrę", są zawsze głośniejsze:C Poza tym nawet jak zacznę coś robić regularnie, bo po prostu lubię, to po czasie to się staje taką rutyną, że zaczynam traktować to nie jak hobby, a obowiązek. Dlatego mam problem ze wszystkim, co wymaga czasu. Kończąc jednak pisać o sobie i kierując wypowiedź z powrotem na Twój temat, jestem z Ciebie naprawdę dumna, szczególnie, że osiągnęłaś tyle po wspomnianym przez Natalie przeszczepie.

Lyonne - ahh, żeby każda dziewczyna jaką znam miała takie podejście:D Nie wiem dlaczego one mają taką tendencję to "przyklejenia się" do danego chłopaka i koniec. Albo on albo nikt. Przecież jeśli zachowuje się, jak się zachowuje, to nawet gdyby z tego był jakiś związek, to jego jakość pozostawiałaby wiele do życzenia. Przeczytałam kiedyś coś w stylu, że facet fajny się znajdzie, gdy się go nie szuka. Nie wiem czy to nie były jakieś słowa Beyonce, who cares, ale myślę, że to dość trafne. Chociaż fakt, czasem trzeba trochę losowi pomóc. Jednak nic na siłę, życie toczy się dalej i turlać się razem z nim:) Także gratuluję tego, że potrafisz to zauważyć. Przywróciłaś mi wiarę w ludzkość;p

Natalie

Equilibrium

hahah to widzę, że robię wszystko dobrze, bo ja akurat unikam takich sytuacji, które prowadziłyby do różnych związków itp. Dobrze mi jest tak jak jest, nie potrzebuję chłopaka, wolę być sama, więc może automatycznie jestem trochę odosobniona?:p

Natalie

Może po prostu nie jesteś gotowa na związek : ) Ja też zawsze lubiłam być sama i dobrze się z tym czułam. Nigdy nie byłam typem dziewczyny potrzebującej chłopaka tak jak niektóre zaobserwowane przeze mnie w otoczeniu przypadki : p

olga

Natalie a jak się poznaliście? :)
Zgadzam się, że to przychodzi niespodziewanie, wszystkich moich bliższych znajomych, chłopaka poznałam przez czysty przypadek i tak jest najlepiej. Często mam wrażenie, że te dziewczyny, które szukają kogoś na siłę po prostu nie chcą pokazywać się same, myślą, że będę fajniejsze/lepsze czy coś.

Equil, bardzo dziękuję. :) To może spróbuj sobie ułożyć plan ćwiczeń na każdy dzień tygodnia inny? I co tydzień zmieniaj kolejność, no albo może co dwa :) Coś w stylu pon - basen wt - siłownia śr - bieganie czw - rower itd.? Może to pomoże? :)
Dzisiaj trochę gorzej, pobiegałam ale mniej, a oprócz tego normalne ćwiczenia ale bez szału, chociaż ćwiczy mi się dobrze :) 10 kwietnia wracam do Polski! :) Ano i dzisiaj mój kuzyn ma urodziny :)

Natalie

Nie wiem czy wszystkim chce się czytać o początkach mojego związku, w razie czego proszę pominąć mój post, żeby nie było : P
Jakoś kilka dni po ostatniej maturze w zeszłym roku w maju umówiłam się na piwo ze znajomymi, czekałam na nich pod klatką, patrzę i widzę, że zamiast trzech osób, z którymi się umówiłam, idą cztery. Okazało się, że jeden z kolegów spotkał po drodze kolegę - Maćka, ale Maciek nie poszedł z nami na piwo, bo był umówiony z innymi znajomymi więc zdążyliśmy się sobie przedstawić i wymienić dosłownie jedno spojrzenie. Pamiętam do tej pory to spojrzenie i ton jakim wypowiedział swoje imię. Widzieliśmy się dosłownie jakieś 10 sekund po czym następnego dnia dostałam wiadomość od kolegi, że Maciek chce mój numer. Na początku chciałam powiedzieć, że ma mu nie dawać mojego numeru, akurat nie miałam ochoty się z nikim spotykać ani pisać, bo chciałam odpocząć od facetów, ale stwierdziłam, że co mi tam, najwyżej nie będę odpisywać. Ale Maciek wcale do mnie nie napisał, na co też nie czekałam jakoś specjalnie, ale byłam ciekawa czy się odezwie. No i kiedy już po ponad miesiącu prawie o nim zapomniałam, dostałam od niego wiadomość. I tak to się zaczęło. Okazało się, że nie odzywał się tak długo do mnie m.in dlatego, że uczył się wtedy do licencjatu, który to dokument odbierał niedawno już w moim towarzystwie : ) Więc gdybym nie była punktualna jak zawsze i nie wyszła wtedy przed klatkę wcześniej, mogłabym go nie poznać : P
No dobra, się rozpisałam. Teraz ja chcę posłuchać jakichś innych, Waszych, bardziej romantycznych historii :)