Nowe znajomości

Jenny21

Czy łatwo nawiązać wam nowe znajomości? Pierwsi zagadujecie czy czekacie aż druga strona to zrobi? Lubicie poznawać nowych ludzi? Dzielcie się swoimi doświadczeniami! (:

Ewangelina

Soł, kiedyś bałam się ludzi, byłam aspołeczna, uważałam, że ci mi do szczęścia potrzebni nie są. Ale to się zmieniło, zmieniłam się ja. Przebyłam długą drogę życiową, z każdym dniem przechodząc drobną metamorfozę. Obecnie z tej metamorfozy wyrosła rozgadana dziewczyna, która zagaduje ludzi i nie boi się z nimi rozmawiać. Do no-life jej daleko. Obecnie mówienie to jej nałóg. Ciekawe, co z niej dalej wyrośnie... ;p

Sweetie

Poznawać nowych ludzi lubię, a nawet uwielbiam, chociaż wcale z łatwością mi to nie przychodzi. Podobnie jak Ewangelina, w porównaniu do tej osoby, którą byłam kiedyś, teraz zdecydowanie łatwiej przychodzi mi rozmowa, zagadywanie, zapoznawanie się, ale to wciąż nie wygląda tak, jak bym chciała. Wnioskuję, że to jeszcze nie koniec tej metamorfozy, ale jestem na dobrej drodze do tego, by w końcu całkiem się otworzyć na innych ludzi. ;)

TutusTuus

Lubię poznawać ludzi! Czasem może jestem aż zbyt entuzjastycznie nastawiona, i to może odstraszać, bo zaczynam gadać jak poparzona, a geba mi się nie zamyka xD Ogólnie to jestem przyjaźnie nastawiona :D

Enjoy

Jestem raczej osobą nieśmiałą i małomówną, dlatego mam problem z nawiązywaniem nowych znajomości. Rzadko kiedy się zdarza, że to ja zaczynam rozmowę, bo się wstydzę. Wolę gdy ktoś zagada i pociągnie rozmowę. Nie powiem, żeby mi się to podobało, ale jakoś nie mogę się przemóc.

Urania

Mam problemy z nawiązywaniem nowych znajomości, zwykle wolę, by ktoś inny ją zainicjował. A i to nie zawsze wychodzi, czasami czuję, że z niektórymi ludźmi nie potrafię znaleźć wspólnego języka - po części brak podobnych zainteresowań czy tematów do rozmów, ale też pewien brak zgrania (rozmowa się nie klei, a mój rozmówca na siłę wynajduje tematy, gdy ja już wolałabym pomilczeć; choć są ludzie, z którymi taka paplanina sprawia mi przyjemność). Nie potrafię też utrzymywać znajomości, znajomi ze szkoły są znajomymi ze szkoły, gdy poszłam do liceum moje kontakty z gimnazjum szybko się pourywały, a nawet gdy spotkałam jakiegoś starego znajomego, to po opowiedzeniu, 'co u ciebie', nie było o czym gadać.

Pink Panther

Lubię poznawać ludzi, ale pojedynczo i z wyboru. Niestety nowa szkoła zapewnia mi całkowitą odwrotność. A ja nie lubię tak hurtowo i w dodatku z przymusu!

Jestem nieśmiałym ludziem i tak to już ze mną jest, że mnie trzeba przymusić do zapoznania. Tzn wystarczy chcieć i do mnie zagadać, a później to już samo pójdzie - serio! Potrafię się otworzyć i robię to bardzo chętnie, ale pierwsza nienawidzę zagadywać.

Poison

Jak trzeba to zagadam, nie mam jakichś wieelkich oporów - co prawda nie podchodzę do nieznajomych z "Cześć, co tam?", ale nieśmiałość w moim przypadku nie jest jakaś bardzo... przytłaczająca? Nie wiem czy to dobre słowo. Lubię nawiązywać nowe znajomości, choć nie zawsze wiem o czym mam z tą nową osobą gadać... Ogólnie staram się być otwarta. :) W te wakacje poznałam masę nowych ludzi w sumie i dzięki temu teraz jestem pozytywniej nastawiona do poznawania kolejnych.

Jenny21

Należę do osób wyjątkowo nieśmiałych, u których niby zwyczajne słowo albo przypadkowe spojrzenie może spowodować (raczej) widoczne zaczerwienienia...
I na tym polega głównie moja trudność. Nie potrafię zagadać pierwsza, bo boję się, ze moja twarz znowu się zbuntuje, co powoduje ogromną nieśmiałość. Dlatego wole, kiedy ktoś zagada pierwszy - wtedy (pomijając moją twarz-buntowniczkę) czuję się nieco pewniej i potrafię kontynuować rozmowę. Nie podeszłabym do kogoś "nieznajomego" i ot tak zaczęła rozmowę, ale jeżeli ktoś by to zrobił za mnie i rozmawiałoby się całkiem miło, jestem w stanie kontynuować, sama rozpoczynać nowe tematy itd. Pewności dodają mi też znajomi. Czasem zdarzają się też sytuacje, kiedy ktoś zaczyna rozmowę i mimo, ze nie znam bliżej tej osoby od początku jestem wyluzowana, jednak to zależy bardziej od mojego humoru. I towarzystwa.

Urania

To u mnie z mimiką jest odwrotnie: zwykle mam twarz jak z kamienia, zwłaszcza w miejscach, gdzie jest dużo (nieznajomych) ludzi. Czasem wręcz niektórym się wydawało, że jestem na coś zła mimo że miałam swój normalny wyraz twarzy. I weź tu do takiej podejdź i zagadaj :P Dopiero po bliższym poznaniu ludzie przekonują się, że nie taki diabeł straszny...

Pink Panther

Urania, ja też zawsze odstraszam miną! Wyglądam jak jakiś gbur i smutas!

Jenny21

adelia

Lubię poznawać nowych ludzi i to bardzo. Za każdym razem, kiedy wybieram się gdzieś w dłuższą podróż pociągiem, to muszę wrócić z nowymi znajomymi, inaczej czuję się niedopełniona i niewystarczająco usatysfakcjonowana wyjazdem. Przychodzi mi to łatwo, zawsze lgnę do ludzi.

wanderlust

Nie lubię poznawać nowych ludzi, bo kompletnie tego nie potrafię. Boję się, że nie zostanę zaakceptowana, że zrobię coś nie tak. Nie potrafię wychodzić z inicjatywą, bo każdy krok wydaje mi się być za duży. Kiedy ktoś inny wychodzi z inicjatywą, idzie o wiele łatwiej, ale nadal się boję.

verloren

Nie lubię poznawać nowych ludzi. Zazwyczaj jest mi wtedy niedobrze, boli mnie brzuch i głowa i czuję, że jak tylko się odezwę to zwymiotuję. Boję się, że wyjdę na dziwaka i wole się nie zapoznawać co zazwyczaj jest jreszcze gorszą opcją, bo właśnie na dziwaka wychodzę.