Nasi przyjaciele

Uliczka

Macie osoby, które możecie nazwać przyjaciółmi? Są tej samej płci co Wy, czy wolicie przyjaźń damsko-męską? Jak blisko z nimi jesteście? Ile się już znacie? Jak i gdzie się poznaliście? Ilu ich jest?
Przyjaźnicie się tylko we dwójkę, czy może tworzycie zgrany trójkąt? Jak często się kłócicie? W jaki sposób spędzacie wspólnie czas?
Czyli wszystko o przyjaźni, naszych przyjaciołach i tym co nasz łączy! :D

koso

ja mam jedną najlepciejszą przyjaciółkę ♥ znamy się 8 lat i dobrze nam się razem żyje ; )
zaczęło się od tego że "zaprosiłam" ją do ławki w pierwszej klasie w pierwszym dniu
szkoły ;3
w zasadzie to się nie kłócimy (O.o) xdd czasem jakaś wymiana zdań, ale nic specjalnego ; P
często się spotykamy i robimy różne dziwne i porąbane rzeczy (lepiej nie opowiadać ;P)

osobiście uważam że 3 osoby w przyjaźni to już tłok. kiedy przyjaźnią się 3 osoby to dochodzi do nieporozumień, zazdrości itd.

Poison

W sumie mam dwie najlepsze przyjaciółki, którym mogę powiedzieć wszystko. Jedną znam od podstawówki, drugą od początków gimnazjum, ale z pierwszą zaczęłam się przyjaźnić 5 lat temu, a z drugą dopiero rok. Z pierwszą "kłócę się" cały czas, jeśli można to tak nazwać, bo na wiele tematów mamy odmienne poglądy i koniecznie wszystko musimy przedyskutować, więc to raczej ożywcza wymiana spostrzeżeń, a nie kłótnia. Moja klasa jest raczej zgrana, gadam ze wszystkimi, jakieś 5 osób mogłabym jeszcze podciągnąć do rangi "przyjaciela", bo jak to ujęła moja dawna nauczycielka chemii - "Kolegów i koleżanek się nie wybiera, przyjaciół - tak".

werbenka012

mam 3 najlepsze przyjaciółki <33333 kocham je nad życie. Jedną znam od kiedy miałam niecały roczek xD 2 kolejne poznałam w przedszkolu :P
Kocham je, lecz jak zawsze każdy umie mnie denerwować co trudne nie jest xDD ale zawsze się pogodzimy bo żyć bez siebie nie umiemy ;)

Grouble

Mam kilka bardzo bliskich koleżanek i jednego, najlepszego przyjaciela. Koleżanki traktuję właściwie jak przyjaciółki, ale za krótko się znamy, żebym mogła je tak nazwać. Przyjaciela znam odkąd miałam 3 lata. :)
To wnuk moich sąsiadów, jest Włochem i przyjeżdża do nich dwa razy w roku. Co prawda rzadko się widzimy, ale praktycznie co tydzień rozmawiamy ze sobą przez Skype'a. :)

birdy.

SALT THE WOUND! · Wysłany: Pią 11:24, 01 Mar 2013 Temat postu:

Jam jest forever alone, nie mam przyjaciół. :D Wszystkie bliższe relacje po pewnym czasie doprowadzają mnie do szału, bo trafiam na ludzi, którzy są 1. zaborczy, 2. średnio umieją pogodzić się z tym, jaka jestem naprawdę, 3. są tak delikatnymi istotkami, że moje problemy to dla nich zbyt wysoki level abstrakcji.
O wiele bardziej odpowiada mi luźna acz rozbudowana siatka znajomych i takie kontakty wolę budować. Do jednej osoby zwrócę się po wsparcie emocjalne, z kim innym pójdę na SOAD, z jeszcze kimś innym umówię się na cosplayowanie Hetalii czy kawę i plotki. Przyjaźnie internetowe są integralną częścią systemu.

havanalife · Wysłany: Pią 22:44, 01 Mar 2013 Temat postu:

Mam kilku przyjaciół. Jedna z nich mieszka w Polsce, więc nie widujemy się na codzień i bardzo mi tego brakuje. Znamy się od I klasy podstawówki. Kolejną przyjaciółkę poznałam przez internet zaraz przed wyjazdem do Anglii, dzięki niej poszłam do genialnej szkoły i byłam z nią w klasie no i poznałam swojego jedynego przyjaciela płci przeciwnej, który jest niezastąpiony. Potrafi mnie wysłuchać, doradzić. Ostatnią przyjaciółkę poznałam w szkole, jest dwa lata młodsza ale ja tej różnicy wieku nie widzę! Współczuję jej, bo przez ostatnie dwa tygodnie musiała mieć mojego marudzenia kompletnie dosyć.

Jako że teraz nie mam żadnych polaków w szkole, przyszło mi się zmierzyć z ''rzeczywistością'' i dzięki zmianie szkół, poznałam kolejnych wspaniałych ludzi z którymi bardzo dobrze się dogaduje!

quadrophenia · Wysłany: Pią 23:25, 01 Mar 2013 Temat postu:

Chwalmy Pana, alleluja, mam tylu przyjaciół, że nawet ogólna dupa, w jakiej się znajduję mi aż tak nie przeszkadza. Nie wiem, czemu ci wszyscy ludzie się ze mną zadają, ale widać mam jakiś talent do interesowania swoją osobą innych, do tego stopnia, że rozmawiają ze mną o wszystkim. Ja też nie jestem typem, który ma sekrety, więc wszyscy wszystko wiedzą i to może być problematyczne. Nie lubię też, gdy ktoś jest zaborczy w stosunku do mnie, chce się cały czas spotykać, przez co ogranicza moje kontakty z innymi, albo zwierza mi się z rzeczy, o których nie chcę wiedzieć.

wanderlust · Wysłany: Pią 23:50, 01 Mar 2013 Temat postu:

mam dużą grupę najcudowniejszych ludzi pod słońcem, których mam niezwykłe szczęście nazywać moimi przyjaciółmi. oczywiście, są wśród nich bliżsi i dalsi, ale ogólnie rzecz biorąc wszystkich nazywam swoimi przyjaciółmi.
Z. jest wspaniała, empatyczna, wrażliwa, przekochana, mogę jej marudzić całymi dniami, że tęsknię za Kimś, a ona wszystko zrozumie, siedzimy godzinami na skajpaju, a to, że ja mieszkam w Warszawie, a ona we Wrocławiu, w ogóle nam nie przeszkadza.
K. imponuje mi swoim ogarnięciem, stanowczością, samodyscypliną i maluje paznokcie najlepiej na świecie.
M. jest prześliczna i przesłodka, potrafi mówić strasznie miłe rzeczy i przepięknie maluje.
F. to strasznie zabawny chłopak z dziwnym poczuciem humoru, niezwykle prostolinijny i zwyczajny, zawsze pisze mi miliony serduszek i wszyscy biorą nas za parę.
E. jest bardzo kochana, zawsze mówi mi bardzo miłe rzeczy, a proste i znane mi prawdy potrafi przedstawić tak, że nagle są zupełnie pocieszające.
K. jest prześliczna, super się ubiera i bardzo lubię z nią gadać.

adelia · Wysłany: Nie 20:29, 03 Mar 2013 Temat postu:

Mam osoby, które mogę nazwać przyjaciółmi. Jest ich całkiem sporo. Jest więcej facetów wśród nich niż kobiet, bo jakoś tak zawsze z nimi mi się łatwiej gadało i tak dalej. Z jednym znam się w sumie od małego, jest 4 lata starszy, opiekował się mną, jak byłam małym berbeciem :D. Z nim jestem bardzo blisko. Jest niesamowity, traktuję go jak drugiego brata, a rodzice jak drugiego syna. Ilu ich wszystkich jest... Trzynastu. Wspaniali ludzie. Nie wszyscy się tam znają, ale z każdym mam jakieś ulubione zajęcia czy wspólne zainteresowania.

Natsume · Wysłany: Wto 21:15, 05 Mar 2013 Temat postu:

Wolę przyjaźnie damsko-męskie. (ale jeśli twój najlepszy przyjaciel kocha się w tobie to i tak nadal można nazwać to przyjaźnią, no nie? xD) Zawsze lepiej dogadywałam się z chłopakami (zwłaszcza siedmioletnimi co mnie nieco niepokoi), nie potrafię bez końca wysłuchiwać problemów dziewczyn.
Ja mam takie szczęście, że gdy zaczynam się przed kimś otwierać, przyjaźnić, gdy znajdujemy wspólny język to ta osoba... Wyjeżdża. Nie żartuję. Wyprowadza się, zazwyczaj albo na koniec Polski, albo przynajmniej tak, by było trudno ją odwiedzić. Dotychczas opuściło mnie tak pięć osób. :D Aktualnie mam grupkę przyjaciół, ale tylko aktualnie, bo nasze drogi rozejdą się po ukończeniu gimbazy. Są kochani, ale mimo wszystko nie rozumieją mnie do końca (wiem, jak dziwnie to brzmi).

Nathie

Kiedyś miałam masę dobrych znajomych i przyjaciół, ale nie wiem co się ze mną stało i prawie wszystkich na raz straciłam. Teraz w sumie moim prawdziwym przyjacielem jest mój chłopak i to by było na tyle.

TutusTuus

Ogólnie to (hahaha) nie wiem czy posiadam przyjaciół. Dużo osób uważa, że deklaruje się pod to stanowisko z mą osobą, co jest śmieszne jak sam fakt, że ja niektórych z nich nigdy na oczy nie widziałam.
Moja przyjaciółka - ta stara dobra, z wczesnych lat młodości - obecnie mieszka we Włoszech. Nie kontaktujemy się. Właściwie to nie wiem czemu, ale cóż... Czasami tak bywa...

Właściwie to nie czuje potrzeby by mieć przyjaciół. Mam dużo świetnych znajomych, których oddałabym do piekła bez cienia wątpliości, ale jak to mawiają: Swój swego znajdzie ;D Im to też raczej swoich problemów - jakiekolwiek one są - nie powiedziałabym, bo Bóg wie, że zaczęliby wyolbrzymiać i wgl. odwalać głupa.

Enjoy

Mam koleżanki, kolegów, dobrych znajomych, ale nikogo nie nazwałabym swoim przyjacielem. Tak w stu procentach to ja nikomu nie potrafię zaufać, wszystkiego powiedzieć, z nikim się tak do końca nie dogaduje. Nie powiem, że jest mi z tym dobrze, bo nie jest. Może kiedyś spotkam osobę, która zostanie moim prawdziwym przyjacielem, ale jak na razie za dużo kłamstwa i fałszu wokół mnie.