Języki obce

Poison

Jakie języki obce znacie, a jakie chcielibyście poznać? Ile już się uczycie?

olga

Mówię płynnie po angielsku i znam odrobinę włoskiego. Chciałabym nauczyć się francuskiego i rosyjskiego.

Poison

Najlepiej znam angielski, 9 lat nauki już w sumie będzie, w tym 3 na poziomie "zaawansowanym" w gimnazjum (wg. mnie jakiś mega zaawansowany nie był, ale w grupach zaawansowanych nauka szła płynnie i na poziomie, bo te gorsze zostały stworzone raczej dla osób, których angielski jest mało komunikatywny). Chodziłam na korki z angielskiego w podstawówce, kiedy to zaczynałam się uczyć dopiero i w sumie to dość dużo mi dało, bo miałam taką naprawdę solidną podstawę, a nauka słówek teraz mi szybciej przychodzi. Omnomnom, jaram się brytyjskim akcentem, choć kiedyś mi się tak bardzo nie podobał. Jeszcze trochę przede mną i może kiedyś też będę mieć taki. :3

Niemieckiego uczę się od 3 lat, (2 "zaawansowane") i w sumie wysławiam się w tym języku bez ładu i składu, ale to pewnie wina tego, że się w ogóle nie przykładałam, bo nie podobał mi się od początku, nie miałam żadnych motywacji żeby się go uczyć, a bez tego do języka zabierać się nie powinno.

Chyba w 5 czy tam 6 klasie podstawówki baaardzo chciałam się uczyć włoskiego, ale lekcje w sąsiednim mieście były drogie, a tańszy o połowę okazał się francuski, którego chyba przez 4 miesiące się uczyłam i wymiękłam :D Pewnie dlatego, że uczyłam się w samochodzie, co w ogóle nie miało sensu, hahah love

Dzisiaj wznowiłam naukę i zapisałam się na kurs, zobaczymy co z tego wyjdzie, bo w sumie po tych 3-4 latach rzeczywiście przyszła mi prawdziwa ochota na naukę tego języka.

Kiedyś chciałabym nauczyć się jakiegoś skandynawskiego języka, włoskiego i hiszpańskiego, mam nadzieję, że choć jeden z tych mi się uda ogarnąć.

Cocoseque

Znam angielski i włoski, powoli już mówię po rosyjsku, a będę się jeszcze uczyła niemieckiego. Chętnie nauczyłabym się kiedyś fińskiego.

92justyna

Angielskiego się uczyłam 13 lat, od pierwszej klasy podstawówki, niemieckiego 10 bo dopiero od czwartej klasy :) Tak to zamierzam dalej szlifować angielski i zaczęłam na własną rękę hiszpański.

Lasuna

Ja niby uczę się od 9 lat angielskiego, jednak moi szkolni nauczyciele niestety nie byli najlepszymi. Sama chciałam trochę podszkolić język, jednak niestety nic z tego nie wyszło, bo zawsze nie miałam czasu. Teraz muszę się wziąć w garść, bo będę w klasie maturalnej...
Jeszcze uczę się francuskiego, jednak coś czuję, że będę musiała zacząć od początku, ponieważ nie miałam dobrej nauczycielki :( Wszędzie się spieszyła, nie potrafiła wytłumaczyć i w końcu sama się gdzieś tam pogubiłam.
Jeszcze potrafię parę zwrotów po japońsku i koreańsku i planuję w niedalekiej przyszłości nauczyć się jednego z nich na poważnie.

Sheira

Ja znam dwa języki - angielski i niemiecki. Ten pierwszy w znacznie lepszym stopniu, myślę, że spokojnie umiałabym dogadać się z obcokrajowcem w tym właśnie języku. Uczyłam się go w sumie od 4 klasy podstawówki, ale to było co roku powtarzanie tego samego, w kółku trzy czasy, których i tak się nie nauczyłam. Wszystko co umiałam, kiedy poszłam do liceum zawdzięczałam filmom, grom, piosenkom i anglojęzycznym stronom internetowym. Ale właśnie tam - w szkole ponadgimnazjalnej, trafiłam na świetną nauczycielkę, która nauczyła mnie bardzo dużo, przez trzy lata nadrobiłam materiał 6 lat! Co do niemieckiego to było całkiem odwrotnie, w podstawówce bardzo polubiłam ten język (what?) i gdy kończyłam trzecią gimnazjum mój niemiecki był na całkiem przyzwoitym poziomie, wszystko zmieniło się w liceum... trafiłam na tak nieambitną nauczycielkę, że "cofnęłam się w rozwoju", przestałam się uczyć kompletnie, język mi zbrzydł, a nauczycielka denerwowała. Kiedyś postanowiłam też uczyć się hiszpańskiego - sama, w domu. Niestety mój zapał szybko przeminął i teraz pamiętam jedynie pojedyncze słówka

Urania

Mam prawie tak samo jak Sheira. Angielski jest jedynym językiem obcym, w którym czuję się pewnie.
Niemiecki przez 2 lata gimnazjum naprawdę lubiłam, ale w liceum się uwsteczniłam. Trochę przez nudnego nauczyciela, ale bardziej przez to, że większość mojej grupy była bardziej zaawansowana, a jeśli nie jestem w czymś najlepsza (lub jedna z najlepszych) w jakiejś grupie, to aż mi się nie chce starać dalej. No i ten język brzydki jest, a to też nie zachęca.
W ferie świąteczne postanowiłam się wziąć się za hiszpański, ale... wybrałam sobie na to złą porę :lol: Szybko wypadłam z rytmu, bo po nowym roku zaczęły się zaliczenia, egzaminy. Po sesji już nie wróciłam do nauki.
Angielskiego uczę się od czwartej klasy podstawówki i bardzo lubię ten język. W podstawówce i gimnazjum miałam nauczycielkę, która mało mówiła po angielsku na lekcjach, więc w liceum przeżyłam szok termiczny, gdy psorka na pierwszej lekcji zaczęła do nas nawijać z amerykańskim akcentem. Na szczęście szybko się przyzwyczaiłam. Teraz na studiach mam 4 semestry angielskiego z fajną, acz chaotyczną kobitką, która z kolei nawija do nas w akcencie rodem z Oxfordshire (znowu się przyzwyczajaj!). Póki co ta ostatnia jest najlepsza, cenię ją sobie zwłaszcza za umiejętność wkładania słownictwa ludziom do głowy. W liceum mieliśmy listę słówek do wkucia na pamięć, bez żadnego kontekstu. Teraz na lektoratach jakby opowiadamy coś, wpletując w to nowe słówka.
To wcześniej wspomniane przyzwyczajanie się do akcentu dało mi do myślenia. Na lekcjach w szkole jest zbyt mała różnorodność. Człowiek się uczy języka kupę lat, a gdy przychodzi do porozmawiania z native speakerem już nie jest kolorowo. Tu za szybko, tu słownictwo potoczne, tam niedbałość w mówieniu. Żeby to jeszcze był jeden ustalony akcent :roll: Dlatego w te wakacje na własną rękę dokształcam się fonetycznie, bo w szkole wszyscy traktują to po macoszemu. Słucham dość często radia, przerabiam listeningi z [link widoczny dla zalogowanych]... i widzę postępy :wink: Poza tym bardzo dużo się uczę z piosenek - zainteresuje mnie jakaś, zaczynam ją nucić, czegoś nie dosłyszę/nie zrozumiem, lecę do tekstu, poznaję przy okazji nowe słownictwo, nucę do znudzenia, zaczyna się faza na następną piosenkę i tak dalej :lol:

adelia

Znam angielski i niemiecki, uczę się jeszcze włoskiego, ale to po trochu, bo ogarniam sobie sama w domu, więc trochę mi to zajmuje ^^. Angielskiego uczę się od jakichś dwunastu lat. Niemieckiego od 9.

wanderlust

angielskiego uczę się od pierwszej klasy podstawówki i myślę, że nie idzie mi najgorzej. cztery lata temu zaczęłam również francuski, który to język jest mi wyjątkowo bliski. nie wiem, jak ktokolwiek może uważać, że nie jest piękny. znam sporo słów po łacinie, często potrafię nawet rozszyfrować po raz pierwszy usłyszaną sentencję, ale to się chyba nie liczy. chciałabym zacząć uczyć się włoskiego, problem w tym, że nie mam na to czasu.

Enjoy

Nie lubię uczyć się języków obcych i kompletnie nie mam do tego głowy, ale można powiedzieć, że znam angielski, może bym się dogadała, ale pewnie z problemami i trochę niemiecki, chociaż ten dużo gorzej.

electric_cat

Na język angielski czuję się momentami skazana przez swój wydział: Kolegium Kształcenia Nauczycieli Języka Angielskiego i Edukacji Europejskiej. Angielskiego uczę się odkąd pamiętam.
Idzie za tym specjalizacja - nauczanie języka niemieckiego. Z tym językiem styczność mam od jakiś 10 lat.
Język włoski - póki co umiem się dogadać, napisać gorzej. Wpływ byłego narzeczonego - Włocha. Uczę się 3 lata.

Chcę się nauczyć jeszcze czeskiego i rosyjskiego - bo są piękne i słowiańskie. I w sumie tyle. Kiedyś zależało mi na nauce japońskiego, ale przeszło.

Kenzi

Kocham języki obce i mam na ich punkcie fioła xd Angielski(od przedszkola), rosyjski(od dziecka, gdyż mam dziadków z Rosji) i fiński(od 5 podstawówki) znam bardzo dobrze xd Trochę gorzej łacinę i grekę (oba te języki zaczęłam w pierwszej gim), ale jakoś idzie xd Oprócz tego parę znaków i określeń w piśmie majów, hieroglifach i nordycku xd uwielbiam uczyć się języków love

planuję zabrać się jeszcze za koptyjski i włoski ^^

92justyna

Iona

Jestę poliglotę. Chociaż nie, dopiero mam zamiar być D:
Angielski znam bardzo dobrze, bo i uczę się od 13 lat, so. W najbliższym czasie planuję zdać CPE, zobaczymy co z tego będzie. Lubię angielski, bo wiele rzeczy robię w nim instynktownie i mówienie w nim przychodzi mi z dużą łatwością, jak mam robić prezentację to zawsze idę na spontana a i tak wychodzę na tym najlepiej. Gorzej ma się sprawa z gramatyką, bo nie przykładałam się do uczenia zasad - jak pisałam, jadę na instynkcie, ale dotarłam do momentu w którym to przestało wystarczać, więc mam zamiar poważnie wziąć się za gramatykę.
Niemiecki też znam bardzo dobrze, chociaż uczę się dopiero od półtora roku. To jest zabawna historia. Coś mnie nagle trafiło i zaczęłam się uczyć, sama, koleżanka tylko książki mi pożyczyła. Potem zaczęłam kupować ich coraz więcej i systematycznie robić, próbowałam mówić po niemiecku do siebie, żeby wyorbić zdolność konwersacji :lol:, robiłam długie listy słówek które codziennie wkuwałam, słuchałam dużo niemieckiej muzyki dla wyrobienia akcentu (nie polecam Rammsteina do tego, srsly, początkujących może skrzywdzić. Bardziej Die Aerzte albo Die Toten Hosen). Po pół roku zapisałam się do Instytutu Austriackiego i na rozmowie kwalifikacyjnej miałam konwersację z takim rodowitym Austriakiem i on był zachwycony i w szoku xD Dali mnie do grupy B2 i tak sobie wesoło w tej grupie jestem (super ludzie love

), obecnie skończyłam kurs C1.1 (81% z egzaminu).
Umiem trochę francuskiego, bo uczyłam się go przez półtora roku w gimnazjum. Teraz próbuję się go uczyć dalej sama. Podstawy mam ogarnięte jak na razie.
Umiem też troszeczkę duńskiego i zamierzam kontynuować naukę. Tak, również na własną rękę.
Już zupełnie hobbystycznie PRÓBUJĘ się uczyć szkockiego gaelickiego, ale ten język jest niemożliwy, serio.
W planach mam chiński, szwedzki, holenderski, fiński i hiszpański.