Związki o dużej różnicy wieku

olga

Co myślicie o takich związkach? Jesteście za czy przeciw? A może neutralne? Przeszkadza wam to czy uważacie, że jeśli dwie osoby się naprawdę kochają to nie jest to przeszkodą?

92justyna

Ja uważam, że jeśli ludzie się kochają to nie ważne ile lat ich dzieli.

Ewangelina

Mam koleżankę - piętnastoletnią koleżankę - która jest z dwudziestosiedmioletnim facetem. Na początku nie chciałam jej dać wiary, ale z czasem się przekonałam, że kochają się i jest im ze sobą dobrze, i nauczyłam się, że wiek nie stoi na przeszkodzie do udanego związku. Na początku tego nie rozumiałam, bo mój jest w tym samym wieku, co ja. Ale z czasem człowiek przekonuje się do pewnych prawd.

Natalie

Różnica wieku może być w pewnym stopniu utrudnieniem jeśli jest duża, ale na pewno nie powinna się liczyć jeśli dwoje ludzi się kocha i chce ze sobą być. Nigdy nie miałam faceta w swoim wieku, zawsze tak jakoś wychodziło, że był starszy, niewiele, ale był.

Pink Panther

To zależy od ludzi. Jednak związki dwudziestolatków z sześćdziesięciolatkami to już przesada!

wanderlust

wiek jest tylko liczbą. to zależy od dojrzałości tych osób, ale generalnie jeśli ludzie się kochają, mieliby rezygnować z bycia razem tylko ze względu na kilka, kilkanaście czy nawet kilkadziesiąt lat między nimi? ja mam siedemnaście lat, a mój chłopak dwadzieścia cztery, to nie jest jeszcze taka ogromna różnica, ale są ludzie, którzy się dziwią. nie rozumiem ich. myślę, że skoro te siedem lat nie jest przyczyną problemów między nami i skoro jesteśmy szczęśliwi, nie ma powodu, by nieprzychylnie patrzeć na nasz związek.

electric_cat

Kiedyś byłam z osobą starszą ode mnie o 15 lat. Rozumieliśmy się świetnie, dzieliliśmy te same hobby: jeździliśmy na koncerty, wymienialiśmy się książkami, wyszukiwaliśmy ciekawostki historyczne. Było cudownie, jednak pojawiała się skaza, wielokrotnie powtarzał mi, że jest dla mnie za stary. Nie PESEL decyduje o szczęściu, tylko pokrewieństwo dusz (czy jakkolwiek inaczej to nazwiecie). Ustąpiłam, czego żałuję, bo mogłoby być z tego coś fajnego.

Miłość nie pyta o wiek. Nie ma co dyskryminować ludzi, którzy wbrew sporej różnicy lat chcą być razem i są szczęśliwi. To ich życie, ich decyzja. I nikomu nic do tego.

Przezroczysty

Sweetie

Wiek to tylko liczba. Co komu przeszkadza związek dwudziestolatki z trzydziestolatkiem, jeśli im ze sobą dobrze?

Pink Panther

Sweetie

Uliczka

Nie mam nic przeciwko takim związkom. Znam przypadek, w którym zakochane osoby dzieli 8 lat, ale ich miłość wcale nie jest gorsza, a wręcz przeciwnie. Wydaje mi się, że ich związek jest wyjątkowo dojrzały.
Rzecz w tym, że mi najłatwiej nawiązywać kontakty z rówieśnikami. Mam spore problemy z pokonaniem nieśmiałości w obecności osoby starszej ode mnie o kilka lat. Dlatego też mój chłopak jest zaledwie o dwa dni starszy i jest to dla mnie idealne. Uważam, że teraz, kiedy mam jeszcze te naście lat, nie stworzyłabym dobrego związku z kimś starszym, aczkolwiek w późniejszym wieku takie różnice się zacierają.

Enjoy

Nie uważam, że 8 czy 10 lat to jakaś specjalnie duża różnica wieku. Gorzej jak jest dużo większa, np 20 lat. To znaczy w tym przypadku też nie mam nic przeciwko, to zależy od ludzi, jak się kochają, rozumieją, akceptują i jest im dobrze to tylko im pobłogosławić, bo to przecież miłość jest najważniejsza, ale ja osobiście bałabym się być w takim związku. Miałabym 40 lat, dojrzały wiek, można powiedzieć, że połowa życia przed sobą, a on 60, już bliski emerytury.

adelia

Jak dla mnie wiek jest lekką przeszkodą, ale myślę, że jeśli ludzie naprawdę się pokochają, jeśli oboje będą dbali tak samo o związek, to to nie ma znaczenia. :) Znam kilka par, w których jeden/jedna jest o połowę starszy/a od drugiego i są naprawdę szczęśliwi, różnica wieku nie przeszkadza im w niczym :).

Enjoy · Wysłany: Sob 23:12, 04 Mar 2017 Temat postu:

Powiem tak, łatwo mi się o tym myślało, kiedy nie miałam z tym styczności na własnej skórze. Aktualnie jestem w takiej sytuacji, że poznałam chłopaka. Dobrze nam się rozmawia, spotkaliśmy się kilka razy, ale na początku umknął nam jakoś temat wieku. W tym tygodniu dowiedziałam się, że jest ode mnie 9 lat starszy i wzbudziła się we mnie jakaś blokada. Na razie staram się, żeby tego nie odczuł i dobrze, że teraz nie ma zbytnio czasu, bo pracuję, ale naprawdę mam mętlik w głowie i nie wiem co robić. Z jednej strony chciałabym spróbować, z drugiej ta blokada. Sama nie wiem, może też przez to, że trochę zataił swój wiek przede mną specjalnie. On wiedział, że mam 23 lata, a gdy ja w końcu zapytałam była to zgaduj zgadula na ile wyglądam (a dałabym mu max 28), to niechętnie się przyznał, tak jakby też widział w tym problem.