Zapłodnienie In Vitro

Natalie

u mnie w miejscowości jest kobieta, która bardzo długo próbowała zajść w ciążę, ale jej się nie udawało i teraz jest po in vitro. Tylko, że ma już... 54 lata... A to będą bliźniaki. Uważam, że to największa głupota świata, bo będzie prawie babcią kiedy dzieci będą dorastać. No i nie będzie pewnie tak sprawna jak 20/30 letnia kobieta, żeby biegać za małymi dziećmi. Bardzo egoistyczne zachowanie, żeby zaspokoić swoje pragnienie posiadania dzieci.

Poison

Natalie, czy ja wiem...
Moja prababcia ma ponad 80 lat, a nadal nie brakuje jej siły, żeby biegać za prawnuczkami ;) Wiele starszych kobiet opiekuje się swoimi krewniakami i nie mają z tym większego problemu. Wiadomo, że to nie to samo, co młodziutkie pary dopiero po ślubie, ale tu chyba bardziej liczy się miłość, jaką ta kobieta obdarzy swoje dzieciaki niż to ile ma lat.

Natalie

No tak, masz oczywiście rację, ale nie każdy dożywa jednak 80 lat. A poza tym jednak babcie zazwyczaj nie opiekują się wnukami dzień w dzień od rana do wieczora. Co jeśli, zachoruje i nie będzie w stanie się zajmować dziećmi? Chodzi mi o to, że decydowanie się na in vitro w tak późnym wieku niesie tak naprawdę sporo ryzyka. Choćby także ryzyko, że nie urodzą się zdrowe. To, że będą kochane i miłości im nie zabraknie to na pewno, ale trochę mi w tym brakuje rozsądku.

Poison

Lepszym wyjściem byłaby tu adopcja trochę starszego dziecka, ale jak babka czuje się na siłach... Po to jest in vitro.

wanderlust

Z tego co mi wiadomo, wraz z postępem nauki odchodzi się już od tego mrożenia i zabijania niezapłodnionych komórek, a wiem to od lekarza, który pracuje w klinice, zajmującej się między innymi in vitro. Jeśli nic zapłodnionego przy okazji nie ginie, to nie widzę, dlaczego takie zwyczajne in vitro, bez planowania cech przyszłego dziecka, miałoby być w jakikolwiek sposób złe. Chociaż ja jestem adoptowana i wiem, że to nie zmienia wiele, chociaż ja chciałabym w takiej sytuacji adoptować, to i tak nie każdy chce i nie każdy może zaadoptować dziecko.