Talent kulinarny

92justyna

Lubię gotować tylko jak mnie najdzie ochota na coś, czego nikt nie chce mi zrobić albo jak mam nowe przepisy. Za to uwielbiam piec ciasta :) Ale talentu to ja nie mam, nawet w szkole się nie objawił :P

gorczyca

Lubię pichcić, ale chciałabym o wieeele lepiej opanować tę sztukę. :wink: W sumie teraz będę miała ku temu dobre warunki, bo pójście "na swoje" jest równoznaczne z tym, że obiadki mamusi będę jadać tylko z plastikowych pojemników. I, mimo że wiem, iż mama będzie mi pakować tony jedzenia, to i tak będzie trzeba gotować samemu, choć trochę.
Mam nadzieję, że problemów z tym nie będzie - od zawsze podpatruję mamę w kuchni i lubię jej pomagać w gotowaniu. Wiadomo jednak, jak zabiorę się za coś sama, to nie zawsze wychodzi, ale ogólnie nie jest najgorzej i jakoś radzę sobie z gotowaniem. W przyszłości chciałabym gotować równie dobrze, jak moja mama i na pewno będę się jej baaardzo dużo radzić w tej kwestii.

adelia

Mimo że nie mam talentu kulinarnego, to czasem mam taki szczególny nastrój, kiedy lubię sobie coś wymyślnego ugotować albo upiec. No i jakoś dobrze wychodzi, nigdy nikt nie narzekał ^^

Kenzi

Potrafię zrobić tosty...chociaż nawet je zdarza mi się przypalić. Nie mam talentu i mimo najszczerszych chęci, żadna potrawa mi nie wychodzi xd

TutusTuus

Natalie

Studia i mieszkanie poza domem zdecydowanie rozwinęły moje umiejętności kulinarne. Jakiegoś wybitnego talentu nie przejawiam, ale gotowanie sprawia mi nawet przyjemność. Zwłaszcza gotowanie dla kogoś. Tylko, że nie bardzo mam dla kogo gotować i nie bardzo mam czas ostatnio więc gotuję byle coś szybko zjeść i nie chodzić z pustym brzuchem, bo jak jestem głodna myślę o jedzeniu, a nie o nauce.

Urania · Wysłany: Nie 0:10, 22 Mar 2015 Temat postu:

Studentem jestem, więc lubię szybko i tanio. Zazwyczaj moje gotowanie wygląda tak, że otwieram szafkę i lodówkę, patrzę, co jest i wymyślam, co z tego można zrobić. Generalnie improwizuję, a wychodzi to różnie. Na szczęście ponad 90% rzeczy, które ugotuję jest dla mnie zjadliwe (w sensie że się tym nie struję i smak będzie miało możliwy). Z tych 90% ponad połowa będzie albo źle doprawiona, albo bez smaku, ale to da się do pewnego stopnia zignorować lub naprawić, a reszta jest całkiem w porządku jak na moje standardy. Dlatego wolę nie częstować innych swoimi kulinariami, bo to jest jak rosyjska ruletka.

adelia

Mój talent kucharski narodził się, kiedy zamieszkałam z facetem i musiałam zacząć mu gotować :) Nie wiem, czy może miłość przez niego przemawia i jego kubki smakowe jedzą przez różowe okulary, ale zachwala moją kuchnię, więc jak najbardziej mi to się podoba :)

wanderlust

Odkąd wyszłam za mąż, trochę gotuję, ale nie uważam, żebym miała jakiś niesamowity talent. Może to kwestia tego, że mieszkałam do tej pory z mamą, która nienawidziła intruzów w kuchni, mam nadzieję, że z biegiem czasu odkryję w sobie jakieś bardziej zaawansowane umiejętności w tym kierunku :D

WoodRunner

Powiem tak, początki z gotowaniem były żałosne :P. A co tu, a ile, a po co, a kiedy to... Ziemniak? Skąd się tu wziął, co z nim zrobić? itd... Ale zawsze mnie ciągnęło do sztuki kulinarnej (już jako dzieciak uwielbiałam robić sałatki), a jak wyjechałam do Wrocławia, wreszcie miałam okazję rozwinąć skrzydła. Raz na tydzień robiłam sobie jakąś high-level* potrawkę. Dzieliłam się nią z moim współlokatorem. I ja i on uważaliśmy, że wychodziło dobrze, a potem wręcz bardzo dobrze :D. Kocham improwizować, a moim mottem w kuchni jest "ten sam kurczak inny każdego dnia" XD.
Także mam nadzieję, że jest we mnie jakiś talent kulinarny, bo naprawdę to lubię.