Paprykarz się wita

William

Witajcie, mam na imię Patryk (lubię gdy ludzie mówią na mnie Pjontka), 17 lat i aktualnie uczęszczam do drugiej klasy liceum. Moją pasją jest gra na skrzypcach. Gram na nich od dziewięciu lat i zamierzam iść do Akademii Muzycznej. Przepadam także za koszykówką, dobrą literaturą, w czasie wolnym często rysuję, aczkolwiek nie wychodzi mi to zbyt dobrze. Dla rozrywki od czasu do czasu zapoznaję się z twórczością japońską.
To tyle. Jeśli macie do mnie jakieś pytania, to nie krępujcie się, proszę.

Iona

Nareszcie jakiś chłopak na forumie, witaj :)

No to ja mam trochę pytań, po pierwsze, skąd pomysł na tak... ciekawy podpis? To twoje cytaty?
Lubisz kokosy? Ananasy?
:hamster_confused:

Oglądałeś Sherlocka? Lubisz Benedicta?
Jakiej muzyki słuchasz?
Znasz jakieś języki obce? Na jakim profilu jesteś w liceum?

Miłej zabawy.

William

Czyżby nie było tu więcej mężczyzn? Szkoda, forum wydaje się bardzo sympatyczne.

Droga Iono,
Pierwszy cytat w podpisie należy do Piotra Roguckiego, ponieważ go lubię. Lubię jego, nie jego wąsy.
Drugi i czwarty cytat to mądrość ze strony Besty.pl, wstawiłem go dla żartu.
Trzeci jest mottem życiowym mojego dobrego znajomego listonosza. Najpierw nie rozumiałem go, jednak z biegiem czasu począłem odkrywać jego głębię. To zdumiewające, że pod tak prostymi słowami, pod jednym, niedługim zdaniem kryje się tyle sensu.

Lubię ananasy, a kokosy darzę szczególną sympatią, albowiem czasami zdarza mi się znajdować je w szafie (kładę je tam i zapomniawszy o nich - zostawiam).

Oglądałem Sherlocka, ponieważ podziwiam jego błyskotliwy umysł. Nawiążę od razu do pytania o wybitnym odtwórcy jego roli obdarzonym wielką charyzmą. Jednakże gardzę zachowaniem, które przejawia się brakiem szacunku do jego osoby i które praktykują fanki, nazywające siebie Cumberbitches. Jestem zniesmaczony promowaniem takich postaw.

Przejdę do następnego pytania. Muzyka jest nieodłącznym elementem mego życia, pocieszeniem w chwilach trudnych i czymś, przez co mogę się wyrażać, gdy zabraknie mi słów. Tworzenie muzyki jest niesamowitym przeżyciem, które polecam każdemu wrażliwemu na jej piękno człowiekowi. Słucham muzyki klasycznej, jednakże nie tylko. Czuję się spełniony, mieszając gatunki. Przepadam za metalem symfonicznym, rockiem alternatywnym, post-rockiem, space rockiem, a także orkiestrą.

Pytasz o języki obce, Iono, więc na to pytanie także udzielę odpowiedzi. Niestety nie znam żadnego naprawdę doskonale, aczkolwiek potrafiłbym porozumieć się z kimś w języku niemieckim. Angielski znam w stopniu komunikatywnym, marzę o nauce japońskiego.

Mój profil to klasa humanistyczno - prawna z rozszerzoną geografią.

adelia

Co rozumiesz przez dobrą literaturę? Kogo czytasz? Co czytasz?

Baw się dobrze tutaj :)

Uliczka

Witaj u nas, na forum zdominowanym przez dziewczyny (co z drugiej strony mogłoby być dla Ciebie również zaletą, hmm..). Mam nadzieję, że mimo wszystko poczujesz się tu swobodnie. Oby tylko okazało się, że forum nie tylko sprawia dobre wrażenie, a jest takie naprawdę :)
Od razu zachęcasz do siebie sposobem wypowiadania się, to trzeba Ci przyznać.
Skąd to się wzięło, że mówią na Ciebie Pjontka?

Kabum

Po prostu witam :)

William

Droga Adelio,
dziękuję za przywitanie. Odpowiem na twe pytanie dotyczące literatury, którą doceniam. Cenię pisarzy takich jak Aldous Huxley, Lew Tołstoj, Gabriel García Márquez, Michaił Bułhakow. Lubię zastanawiać się także nad dziełami poruszającymi treści filozoficzne np. Platona, aczkolwiek nie podzielam jego poglądów na temat koncepcji idealnego państwa. Inspirują mnie dzieła, które mimo upływu czasu nie straciły na swej aktualności, jednocześnie martwiąc się, iż wiele osób uważa, że uległy przedawnieniu.

Droga Uliczko,
Twa nazwa użytkownika jest naprawdę urocza. Kojarzy mi się z niewielką uliczką, biegnącą wzdłuż małych kamieniczek o pastelowych barwach w niewielkim śródziemnomorskim miasteczku.

Forum zdominowane przez kobiety jest zdecydowanie zaletą. Przecież to dzięki właśnie takim istotom pełnym ciepła atmosfera na forum jest właśnie taka.

Pytasz o Pjontkę. Pewnego poranka po zjedzeniu śniadania postanowiłem pobuszować w sieci. Natknąłem się na stronę ze znaczeniami imion i innymi ciekawostkami. Zazwyczaj nie zwracam uwagi na takie rzeczy, jednakże zaciekawił mnie (wręcz zdumiał!) ogrom zdrobnień mojego imienia. Było wśród nich całkowicie niepasujące do pozostałych Pjontka. Uznałem, że idealnie odzwierciedla moje miejsce w tym świecie. Siedmioliterowe słowo Pjontka tkwiło po prostu pomiędzy normalnymi zdrobnieniami, jak gdyby było to jej naturalne miejsce, a jednocześnie tak inna, odróżniająca się od reszty, że nie sposób byłoby pomyśleć, iż jest tam od początku.

Ja także cię witam, Kabum.

adelia

Uliczka

William

Jeśli chodzi o polskich prozaików, to bardzo cenię sobie osobę Josepha Conrada, a zwłaszcza jego dzieło, którym jest Smuga Cienia. Uważam, że doskonale ukazuje metaforyczną granicę, którą przekraczamy gdy stworzony przez nas, często wyidealizowany obraz świata i siebie zmienia się w momencie, w którym spada na nas wielka odpowiedzialność.
Wymieniłaś kilku pisarzy polskich. Przyznam, że nie miałem zbyt wiele okazji by zapoznać się z ich twórczością, jednakowoż dobrze wspominam lekturę Myśliwskiego pt. "Traktat o łuskaniu fasoli". Była to ciekawa i subtelna wędrówka po zakamarkach umysłu autora z wieloma interesującymi mnie odniesieniami filozoficznymi.

Oto odpowiedź na twoje drugie pytanie. Nie podzielam jego poglądów, ponieważ jednym z warunków stworzenia idealnego państwa według Platona było pozbycie się z niego wszystkich poetów ze względu na ich rzekomą niestabilność emocjonalną. Nie będę dociekał czy było tak w istocie, czy też nie, jednakowoż uważam, iż koncepcja, w której ktoś próbuje pozbyć się określonej grupy dość mocno może kojarzyć się z praktykami, które stosował Hitler wobec Żydów i innych nacji, które uważał za gorsze. Ponadto Platon zakładał, że ludzie są dla państwa, a nie państwo dla ludzi, co wydaje mi się dość absurdalne, gdyż państwo jest tworem abstrakcyjnym stworzonym przez człowieka. Utworzonym w dodatku w celu godniejszej egzystencji społeczeństwa i by ich życie było uporządkowane. Dlaczego więc ludzie mają służyć pojęciu, które teoretycznie powstało dla ich dobra?

Droga Uliczko,
zapewne był to ten sam portal. Zapoznałbym cię z linkiem do niego, ale niestety nie mam prawa jeszcze umieszczać linków, gdyż jestem tu z wami zbyt krótko. Hehe.

Ewangelina

Cześć, Pjontka. Jak się gra na skrzypcach? Zawsze chciałam umieć użytkować ten instrument.
No to teraz Ewangelina znów zaszaleje z chmarą pytań, a co! Aj hołp soł, że nie zrażę tym Ciebie do mojej osoby.
A emotki lubisz?
A jakiej jesteś orientacji?
A jaką masz orientację w terenie?
Co sądzisz o stereotypach? A o tym, że blondynki są głupie, jeżeli tak: czy sądzisz, że blondynkom które zafarbowały się na jakiś inny kolor, to nie pomoże w zdobyciu wyższej inteligencji?
A co najbardziej lubisz w Japonii?
A jakiej jesteś karnacji?
Dlaczemu paprykarz?
Co byś zabrał ze sobą na bezludną wyspę (max. trzy rzeczy)? A co sądzisz o zdaniu kogoś, kto stwierdził, że ludzie dzielni nie zabraliby nic?
A ulubiona forma sztuki?
A w ogóle to lubisz sztukę?
Bywasz w teatrze?
Kino czy teatr?
Ulubiona emotka, tak nawiązując do pierwszego pytania?
Oj, coś mało mi tych pytań wyszło, no ale co tam.
Jeżeli w temacie już się pojawiło pytanie zadane przeze mnie - wybacz, po prostu je zignoruj.
Nie daj się zjeść. Ani zgwałcić, taka rada ciotki Ewangeliny.

Kotna

Witaj. Widzę, że się ładnie rozpisujesz. Baw się dobrze i nie uciekaj szybko.

William

Droga Ewangelino,
dziękuję Ci za powitanie.

Gra na skrzypcach wymaga wiele cierpliwości i poświęcenia czasu, aby udoskonalić technikę gry. Prócz cech psychofizycznych przydatny jest także dobry słuch. Gdy już opanuje się podstawy i zdecyduje na dalsze kształcenie gra zaczyna sprawiać wiele radości, dzięki okazji do stworzenia czegoś, dzięki czemu możemy wyrazić siebie.

Nie używam emotek, gdyż nie widzę takiej potrzeby. Myślę, że potrafię wszystko wyrazić za pomocą własnych słów.

Jestem osobą heteroseksualną.

Orientację w terenie mam dobrą. Zawsze jestem w stanie zorientować się w swoim położeniu i myślę, że posiadam coś takiego jak wewnętrzny kompas w głowie.

Uważam, że stereotypy są bardzo krzywdzące. Kolor włosów nie wpływa w żaden sposób na wysokość IQ.

Japonia jest bardzo interesującym miejscem pod względem kulturowym i bynajmniej nie mam tutaj na myśli popkultury. Fascynuje mnie jej historia (od kiedy pierwszy raz zetknąłem się z samurajami), a szczególnie okres Azuchi-Momoyama. Cenię tradycję Japonii, obyczaje czy mitologię. Jeśli chodzi o literaturę, to lubię Yukio Mishimę, a także Kazuo Ishiguro (gorąco polecam "Okruchy dnia"). Żałuję, że niewiele osób zdaje sobie sprawę jak wiele istnieje, bądź istniało dobrych japońskich zespołów, takich jak Mono, Flower Travellin Band, Yapoos, Tokyo Jihen, Guernica.

Skąd to pytanie? Czy moja karnacja ma jakieś znaczenie?

W nazwie tematu powitalnego użyłem słowa paprykarz, ponieważ bardzo lubię paprykarz szczeciński, ponadto użycie nazwy potrawy na samym początku wydało mi się sympatyczne. Przyjaźnie często rozpoczynają się od dzielenia się swoimi upodobaniami kulinarnymi.

Na bezludną wyspę zabrałbym z pewnością skrzypce, gdyż bez nich czuję się nieswojo, poza tym stanowiłyby dla mnie pocieszenie w tak trudnej sytuacji i ukoiłyby moje skołotane nerwy. Wziąłbym także maczetę w wiadomym celu, a także urządzenie, które jest w stanie przefiltrować wodę morską, tak aby była zdatna do picia. Uważam, że przytoczone przez ciebie zdanie jest głupie, gdyż istnieją rzeczy, bez których człowiek nie jest w stanie przeżyć. W czym miałaby się objawiać odwaga człowieka, który nie wziąłby ze sobą niczego? Umarłby szybciej. To głupie, hehe.

Moją ulubioną formą sztuki jest muzyka.
Oczywiście, że lubię sztukę, stanowi część mojego życia.

Bywam w teatrze. Ostatnio byłem na spektaklu "Hamlet", zakupiłem także bilety na adaptację, w której w rolę Hamleta wcieli się Benedict Cumberbatch. Cenię kino i teatr tak samo. Istnieją słabe spektakle i słabe film i nie rozumiem, po co porównywać dwie inne formy rozrywki.

Jak już zaznaczyłem, nie mam w zwyczaju używania emotek.

Droga Kotno,
dziękuję za przywitanie mnie.

Jenny21

Witaj Williamie!
Bardzo podoba mi się Twój nick. Prosty i chwytliwy, ale zarazem ma w sobie coś dostojnego i mądrego. Może za wcześnie oceniam, ale... jakoś mi do ciebie pasuje. I bynajmniej nie ma to związku z następcom angielskiego tronu. Raczej z takim innym Brytyjczykiem, tym od dramatów... Zapewne kojarzysz. A właśnie, czytasz może?
Plusik ode mnie za Sherlocka! Swoją droga, całkiem zgadzam się z Twoją opinią na temat Cumberbitches. Aż czasami wstyd się przyznać do jakiego fandomu się należy.
Jeszcze dwa pytanka ode mnie:
Uznajesz się za realistę, pesymistę czy może optymistę?
Podzielisz się z nami jakimś swoim marzeniem?
Udzielasz się może na innych forach? Jakich?
No dobra, wyszły cztery, nie dwa.

Baw się dobrze i udzielaj dużo, bo bardzo mądrze piszesz! : )

William

Droga Jenny21,
bardzo ucieszyła mnie twoja miła wiadomość. Dziękuję.

Lubię Szekspira, cenię go za to co wniósł do świata literatury angielskiej. Cieszę się, że znalazła się na tym forum osoba, która także docenia Sherlocka.

Zdecydowanie jestem optymistą, choć zdarza mi się miewać pesymistyczne dni. Szybko jednak mijają dzięki moim z natury optymistycznym postawom. Nie osiągnę wiele z założeniem, że nic mi nie wyjdzie. Realizm także nie jest złotym środkiem, ponieważ brakuje nam obiektywizmu i często nazywamy nasze pesymistyczne podejście właśnie realizmem. To prawda, mogę się rozczarować, mogę się zawieść, ale jednak zawsze warto mieć nadzieję.

Moim marzeniem jest zostawienie po sobie jakiegoś śladu na ziemi. Nieustannie w moich myślach przewija się motyw exegi monumentum. Właśnie tego chcę: trwałego pomnika, przetrwania swojej twórczości. Chcę przeżyć w umysłach ludzkich.

Udzielałem się, ale już tego nie robię. Postanowiłem zarejestrować się na tym, jest to pierwsze moje forum od dość długiego czasu.

Dziękuję za miłe przyjęcie.