Spóźnienia

Tris

Często się spóźniacie?

olga

Bardzo często mi się to zdarza. Szczególnie, że nadal nie ogarniam gdzie jest jaka sala a szkoła jest bardzo duża.

gorczyca

Zdarza się, ale dość sporadycznie - z wiekiem coraz mniej. :wink: Zobaczymy, jak to będzie w nowej szkole.

Silencie

Nigdy mi się nie zdarzyło.

Kotna

Zdarzało mi się, ale od jakiegoś czasu, prawie się nie spóźniam. Pewnie dlatego, że prawie zawsze zdążam na autobus, a gdy dojeżdzam nim pod szkołę mam jeszcze dziesięć minut do lekcji, więc nie sposób się spóźnić.

Poison

Mi w roku szkolnym 2012/13 słusznie przyszyto łatkę wiecznie spóźnionej, praktycznie na 3/4 pierwszych lekcji spóźniałam się o 2-10 minut :D
Jestem leniem, lubię długo spać, rano powoli się ruszam, a mieszkanie 400 m od szkoły jakoś szczególnie mnie nie pospiesza.

adelia

Nie spóźniam się zazwyczaj, nie przepadam się spóźniać, bo nie lubię wchodzić, jak już wszyscy są w klasie i się patrzą :D. Jak mam się spóźnić, to wolę po prostu nie pójść już na tą pierwszą lekcję.

Natalie

Czasem mi się zdarzy spóźnić, ale jak już uda mi się zwlec z łóżka to raczej staram się wyrobić, żeby autobus mi nie uciekł. Swoją drogą kiedy chodziłam do liceum i miałam codziennie na 8 to nie spóźniałam się nigdy, teraz mam zajęcia na 9.45 i mam straszny problem z odklejeniem się od poduszki.

Poison

Dojazdy to jednak masakra. W dodatku od 2014 w poniedziałki zaczynają mi się lekcje od 7.10, co oznacza wstawanie o 5 na autobus o 6 :C Już kilka razy zdarzyło mi się zaspać na autobus, raz odjechał mi przed nosem dosłownie, ale tak to jest jak ktoś pojawia się na przystanku 20 sekund przed wyznaczonym odjazdem xD

Często spóźniam się na lekcje (nie licząc tej pierwszej, bo bardzo często mam ponad 15 minut do jej rozpoczęcia), zazwyczaj to jakaś drobnica do 5 minut, nauczyciele już przestali zwracać na to uwagę, bo większość osób tak przychodzi. 10 minutowe przerwy są po prostu za krótkie, wiecie. :D

Enjoy

Mówią, że ci co mają najbliżej spóźniają się najczęściej i chyba coś prawdy w tym jest, bo najczęściej spóźniałam się w gimnazjum, kiedy to do szkoły miałam najbliżej. W liceum jak już to przeważnie nie z mojej winy, ale przez autobusy, teraz praktycznie zawsze jestem punktualnie.

jelejeń

Duuużo się spóźniam, odkąd muszę korzystać z komunikacji miejskiej. Ale bez przesady, kto to widział, żeby wstawać przed 7 (przed 9 to już wyczyn, ale przed 7?)? Toż to rozbój w biały dzień.

verloren · Wysłany: Pon 9:02, 06 Mar 2017 Temat postu:

Sozniam sie baaardzo duzo. W poprzedniej szkole spoznilam sie 35 razy w ciagu roku. Kilka mialam usprawiedliwionych. Teraz jest gorzej bo po 15 spoznieniach z tego co pamietam wyrzucaja ze szkoly wiec, eugh, powodzenia dla mnie!

WoodRunner · Wysłany: Pon 12:05, 06 Mar 2017 Temat postu:

W zasadzie zawsze jestem spóźniona. Na wszystko.

Na ochronie środowiska moje spóźnianie stało się w zasadzie moją cechą charakterystyczną. Ale pomimo że jest śmiesznie, hehe, nienawidzę się spóźniać (jak zauważono wcześniej - chociażby przez te wszystkie, straszne spojrzenia). Próbuję z tym walczyć, ale zamiast postępów, idzie mi coraz gorzej... Najgorsza jest spirala negatywnych myśli po kolejnej nieudanej próbie. W rezultacie często po prostu odpuszczam. Także nie polecam się spóźniać, spóźnianie może prowadzić do depresji xd.
Moim absolutnym numerem jeden było spóźnienie się na maturę z rozszerzonego polskiego.

E: W ogóle świetna szkoła, gdzie za spóźnienia się wylatuje :P.

verloren · Wysłany: Pon 20:43, 06 Mar 2017 Temat postu:

wanderlust · Wysłany: Wto 11:35, 07 Mar 2017 Temat postu:

Ja nienawidzę się spóźniać. Kiedy to się dzieje, od razu jest mi niedobrze ze strachu - nieważne, czy jadę do pracy, do psychologa, czy na luźne spotkanie. Najczęściej dziesięć razy sprawdzam dojazd i wolę być na miejscu 20 minut za wcześnie niż 2 minuty po czasie. W efekcie rzadko się spóźniam i jestem z tego dumna.
Inaczej było w liceum. Wtedy miałam już ten lęk spóźnieniowy, ale szkoła to była zupełnie inna sprawa. Zawsze jeździłam na ostatnią chwilę, szczególnie, że do pociągu przyjeżdżającego z zapasem czasowym zawsze ciężko było się w ogóle zmieścić, a ten którym się spóźniałam był pusty. Śmieszne jest to, że na koniec semestru okazywało się, że mam wpisane np 3 spóźnienia, podczas gdy nie było dnia, w którym zjawiłabym się punktualnie.